Afscheid nemen, vliegen en de eerste dag
Door: Astrid Poolman
Blijf op de hoogte en volg Astrid
02 September 2014 | Zuid-Afrika, Pretoria
Hier zit ik dan: buiten bij ons huissie, genietend van de laatste zonnestralen..
Wat is er de afgelopen 24 uur veel gebeurd! Gisteren rond 13.00 stonden Kylie en ik al op het vliegveld te wachten. Toen ook Linda -samen met de tickets- na een uurtje arriveerde gingen we naar de incheckbalie. Dat blijft een spannend momentje maar mijn trouwe, roze, vierwieler woog maar 0.1kg meer dan is toegestaan.
Linda, Kylie en ik hadden alledrie geen zin in een drama-afscheid en wachten tot het laatste moment om gedag te zeggen dus dat deden we gelijk nadat we onze koffers op de rolband hadden zien verdwijnen.
Ik was rustig maar vond het wel moeilijk om te zien dat m'n ouders en zusje het zwaar hadden. Heel wat zoenen, knuffels, handkusjes en lieve woorden verder liepen we door naar de paspoortcontrole.
Na een laatste keer achterom kijken en zwaaien was het afscheidsmoment gelukkig voorbij.
In de gate aangekomen moesten we nog uur wachten voor ons vliegtuig de lucht in zou gaan. Daar hebben we dus even lekker bij gekletst met z'n drieën.
Uiteindelijk vertrokken we een half uurtje later dan gepland. De vlucht van Brussel naar Cairo verliep voorspoedig, we kregen een maaltijd aangeboden die prima smaakte na zo'n lange dag. Eigenlijk wilde ik heel graag slapen maar net toen m'n ogen dichtvielen kwam de stewardess langs onze rij lopen: 'coffee?' Nou ja, als ik dan toch wakker ben.. Vervolgens lukte het niet meer om te slapen. In Cairo aangekomen hebben we anderhalf uur gewacht, geen fijn vliegveld: vieze wc's, slechte WiFi en het leek wel of de mannen daar nog nooit blonde vrouwen hadden gezien..
Iets na middernacht vertrok het vliegtuig naar Johannesburg, nadat we een pakketje kregen met een oogmasker, oordopjes, tandenborstel en tandpasta kon ik eindelijk slapen.
Vanuit het vliegtuig zagen we de zon opkomen, dat zag er echt prachtig uit, al die mooie kleuren!
Na een veilige landing moesten we eerst door de paspoortcontrole, dit ging net als de koffers ophalen lekker vlot. We liepen de aankomsthal in en daar zag ik gelijk Annewil staan, heel erg leuk om haar na een half jaar weer te zien! Met de auto zouden we binnen een uur bij ons huisje zijn maar Annewil was zo enthousiast aan het kletsen dat ze een afslag over het hoofd zag. Daardoor hebben we gelijk vandaag al een heel stuk van Pretoria gezien.
De auto's rijden hier trouwens aan de linkerkant van de weg en het stuur zit dus rechts, ik ben heel benieuwd hoe ik het zelf ervaar om in Afrika te rijden!
Onderweg kwamen we langs een winkelcentrum, hier hebben we even wat 'inkopies' gedaan voor vandaag. Daarna bracht Annewil ons naar het huisje waar Carolien (de eigenaresse) ons verwelkomde.
Wat voelde (en voelt) het raar om nu echt in Afrika te zijn!
Vanmiddag zijn we met drie andere Nederlanders naar een winkelcentrum gegaan, nog wat extra 'inkopies' gedaan zoals zonnebrand en een simkaart. WiFi is hier namelijk niet altijd even goed en sms'en is belachelijk duur.
Later vanmiddag kwam Saskia, zij is adjunct-directeur van de school waar Kylie en ik zullen stage lopen. We hebben natuurlijk gepraat over de stage en dankzij haar hebben we een beter beeld van hoe het programma er uit ziet de komende maanden.
Morgen is gelijk onze eerste stagedag al. Een beetje spannend vind ik het wel, maar we beginnen rustig. Ik hoop dat mijn Afrikaans flink verbeterd, ik vind het zo'n leuke taal!
De schooltijden zijn hier van 7.20-13.30 dus om 7.00 vertrekken we al. Dat betekent heel vroeg naar bed vanavond want zo'n nacht in het vliegtuig is prima voor een keer maar ik ben blij dat ik vannacht in een gewoon bed slaap!
Veel liefs vanuit een zonnig Pretoria!
Wat is er de afgelopen 24 uur veel gebeurd! Gisteren rond 13.00 stonden Kylie en ik al op het vliegveld te wachten. Toen ook Linda -samen met de tickets- na een uurtje arriveerde gingen we naar de incheckbalie. Dat blijft een spannend momentje maar mijn trouwe, roze, vierwieler woog maar 0.1kg meer dan is toegestaan.
Linda, Kylie en ik hadden alledrie geen zin in een drama-afscheid en wachten tot het laatste moment om gedag te zeggen dus dat deden we gelijk nadat we onze koffers op de rolband hadden zien verdwijnen.
Ik was rustig maar vond het wel moeilijk om te zien dat m'n ouders en zusje het zwaar hadden. Heel wat zoenen, knuffels, handkusjes en lieve woorden verder liepen we door naar de paspoortcontrole.
Na een laatste keer achterom kijken en zwaaien was het afscheidsmoment gelukkig voorbij.
In de gate aangekomen moesten we nog uur wachten voor ons vliegtuig de lucht in zou gaan. Daar hebben we dus even lekker bij gekletst met z'n drieën.
Uiteindelijk vertrokken we een half uurtje later dan gepland. De vlucht van Brussel naar Cairo verliep voorspoedig, we kregen een maaltijd aangeboden die prima smaakte na zo'n lange dag. Eigenlijk wilde ik heel graag slapen maar net toen m'n ogen dichtvielen kwam de stewardess langs onze rij lopen: 'coffee?' Nou ja, als ik dan toch wakker ben.. Vervolgens lukte het niet meer om te slapen. In Cairo aangekomen hebben we anderhalf uur gewacht, geen fijn vliegveld: vieze wc's, slechte WiFi en het leek wel of de mannen daar nog nooit blonde vrouwen hadden gezien..
Iets na middernacht vertrok het vliegtuig naar Johannesburg, nadat we een pakketje kregen met een oogmasker, oordopjes, tandenborstel en tandpasta kon ik eindelijk slapen.
Vanuit het vliegtuig zagen we de zon opkomen, dat zag er echt prachtig uit, al die mooie kleuren!
Na een veilige landing moesten we eerst door de paspoortcontrole, dit ging net als de koffers ophalen lekker vlot. We liepen de aankomsthal in en daar zag ik gelijk Annewil staan, heel erg leuk om haar na een half jaar weer te zien! Met de auto zouden we binnen een uur bij ons huisje zijn maar Annewil was zo enthousiast aan het kletsen dat ze een afslag over het hoofd zag. Daardoor hebben we gelijk vandaag al een heel stuk van Pretoria gezien.
De auto's rijden hier trouwens aan de linkerkant van de weg en het stuur zit dus rechts, ik ben heel benieuwd hoe ik het zelf ervaar om in Afrika te rijden!
Onderweg kwamen we langs een winkelcentrum, hier hebben we even wat 'inkopies' gedaan voor vandaag. Daarna bracht Annewil ons naar het huisje waar Carolien (de eigenaresse) ons verwelkomde.
Wat voelde (en voelt) het raar om nu echt in Afrika te zijn!
Vanmiddag zijn we met drie andere Nederlanders naar een winkelcentrum gegaan, nog wat extra 'inkopies' gedaan zoals zonnebrand en een simkaart. WiFi is hier namelijk niet altijd even goed en sms'en is belachelijk duur.
Later vanmiddag kwam Saskia, zij is adjunct-directeur van de school waar Kylie en ik zullen stage lopen. We hebben natuurlijk gepraat over de stage en dankzij haar hebben we een beter beeld van hoe het programma er uit ziet de komende maanden.
Morgen is gelijk onze eerste stagedag al. Een beetje spannend vind ik het wel, maar we beginnen rustig. Ik hoop dat mijn Afrikaans flink verbeterd, ik vind het zo'n leuke taal!
De schooltijden zijn hier van 7.20-13.30 dus om 7.00 vertrekken we al. Dat betekent heel vroeg naar bed vanavond want zo'n nacht in het vliegtuig is prima voor een keer maar ik ben blij dat ik vannacht in een gewoon bed slaap!
Veel liefs vanuit een zonnig Pretoria!
-
02 September 2014 - 17:32
Jenny P:
Hallo Astrid
weer vaste grond onder je voeten en annewil weer terug te zien wat best wel raar is natuurlijk zij is er helemaal ingeburgerd ook wat de taal betreft.
Je mag wel een zwaailamp meenemen als je daar achter het stuur kruip.
Nou GENIETEN maar daar , VEEL SUCCES.
Gr Jenny P-Ha -
02 September 2014 - 17:42
Papa:
Hoi Astrid,
Dat gaf een gerust gevoel, dat app' je van jou vanmorgen toen ik thuis aan tafel zat; Wij zijn geland! Ik hoop dat jullie vandaag een beetje uit konden rusten van de lange reis. Vooral wanneer je bedenkt dat wij in diezelfde tijd vanuit Brussel naar huis zijn gereden, lekker hebben gegeten met Opa & Bea (zij weten de juiste adresjes wel hoor!) en een heerlijke nacht hebben kunnen slapen. Een goede nachtrust gun ik jou ook voor de dag van morgen, je eerste dag daar voor de klas. Het avontuur van jullie kan nu beginnen. Tja Astrid je moet maar een beetje wennen aan aandacht van kerels. Blond valt in die windstreken van de aardbol nou eenmaal goed in de smaak. Je weet het motto van je vader toch nog steeds of moet ik het nog een keer herhalen? Neem een voorbeeld aan je grote zus!! Hahaha. Ik zeg; Tut een neeje keer mit de skrievereeje of op Skype! En veur dalijk; Sloap lekker en niet teveule snurken!! Kus van Paps! -
02 September 2014 - 18:39
Juf Knol:
Bly julle het goed aangekom! Geniet lekker van die vroegslaap, raak maar daaran gewoond, afrikaners gaan slaap so rond 9 uur:) -
02 September 2014 - 19:02
Hanna Van Dam:
Woehoee. Eindelijk daar! Heel veel plezier en veel succes morgen.
En, je hebt toch niet voor niks intimidatie training gehad he! Is gelukkig in Cairo niet van pas gekomen haha.
Ben benieuwd naar al je verhalen!
x Hanna -
02 September 2014 - 20:30
Ro:
Wow, As! Nu is het wel ineens definitief dat je daar zit... Raar besef. Maar superleuk om de vertrouwde Annewil te zien in zo'n vreemd land. Als ze 'coffee' rondbrengen mag je ook om thee vragen hoor ;) En hoe is de natuur daar? En de mensen? Nogmaals heel veel plezier, pas een beetje op maar geniet er des te meer van! Ik blijf je volgen :) X je neef
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
