Suid-Afrika het 'n spesiaal plekkie in my hart
Door: Astrid Poolman
Blijf op de hoogte en volg Astrid
28 November 2014 | Zuid-Afrika, Pretoria
De tubes tandpasta liggen uitgeknepen in de badkamer, de crèmepjes zijn op, ik gebruik al tweeënhalve week geen haarproducten meer, de Afrikaanse kilo's beginnen me een beetje tegen te staan en ik rij alweer aan de 'Nederlandse kant' van de weg.. Tijd om naar huis te gaan!
De laatste dag in Pretoria is aangebroken en ik type deze afscheidsblog met een dubbel gevoel. Aan de ene kant kan ik niet wachten om iedereen weer te zien maar aan de andere kant wil ik stiekem heel graag blijven. Het avontuur waar ik zó lang naar uit heb gekeken is straks echt voorbij en dat maakt dat ik nu al jaloers ben op de studenten van volgend jaar..
Ik ben ontzettend van Zuid-Afrika gaan houden, het is zoveel mooier dan ik me voor kon stellen!
Van wit tot zwart, toeristisch Kaapstad tot township Venda, van Halleluja-kerk tot 'gewone' GKV, van het prachtigste vogeltje tot een huge olifant en niet te vergeten de verschillende basisscholen die we hebben bezocht. Een land vol met contrasten!
Daarnaast heb ik een leerzame stage gehad waar ik ontzettend van heb genoten maar waar ik natuurlijk een moeilijke tijd heb gehad. Ik hoop dat ik in mijn loopbaan in het onderwijs nooit meer zoiets hoef mee te maken maar óók hier heb ik van geleerd en schrijf mijn afsluitende essay zelfs over bipolaire stoornissen in het onderwijs.
Deze week hebben we afscheid genomen van Pretoria, lees: de laatste keer eten bij Wimpy (juist, daar komen die Afrikaanse kilo's vandaan..) laatste keer gesels met onze Afrikaanse vriendinnetjes, laatste keer bios, geluncht met Annewil (ik heb geprobeerd om alle groetjes door te geven en natuurlijk de knuffels van tannie Hanneke! ;) en shoppen in Menlyn - waar ik op de terugweg heel leuk ging spookrijden door aan de rechterkant van de weg te rijden, oeps! Gelukkig reed mijn tegenligger niet zo hard.
Ook zijn we weer even op stage geweest, ik kreeg nog een boekje van de kinderen waar ze allemaal iets liefs in hadden geschreven, dus tòch maar weer even naar het schoolplein waar de kinderen letterlijk op me afgestormd kwamen om drukkies te geven. Ik ga ze echt missen!
Van de collega's hebben we nu ook echt afscheid genomen, het is gebruikelijk om dit te doen met een drukkie in combinatie met een zoen op je mond, haha!
Tussen de drukte van de week door heb ik elk zonnestraaltje proberen mee te pikken, ik lag dus afgelopen dinsdag om 7.30 al in m'n bikini omdat ik elke ochtend super vroeg wakker werd - leuk hoor, dat Krugerpark, maar m'n slaapritme was helemaal van de kaart!
Met een lekker tintje ga ik dus terug naar Nederland, het zal vast wennen zijn om ineens in 25 graden kouder aan te komen.
Mama vroeg al welke winterjas ze mee moest nemen naar het vliegveld, gets!
Donderdag lag er een kaartje voor mij klaar! De eerste en gelijk de laatste denk ik, bedankt Jan & Jenny! De andere kaarten hangen waarschijnlijk nog ergens in de lucht of liggen ongesorteerd op het postkantoor.
De laatste souvenirs zijn gekocht en nu staan mijn koffers propvol klaar voor vertrek.
KofferS ja, we hebben namelijk het geluk dat we met EgyptAir vliegen en twee koffers van 23kg mee mogen nemen!
Vandaag neem ik afscheid van de zon en om 21.45 Afrikaanse tijd vliegen we naar Caïro waar we, na een tussenstop, vervolgens om 9.45 doorvliegen naar Brussel. Ik zie niet tegen de vlucht op en heb er eigenlijk wel zin in: foto's terugkijken, m'n geschreven reisdagboek teruglezen en (hopelijk!) lekker slapen.
In Brussel hopen we rond 14.00 aan te komen waar ik, nadat ik mijn koffers terugheb, eindelijk lieve Renske, m'n ouders, zussen en opa & Bea weer in de armen kan vliegen!
Heel erg bedankt voor alle meelevendheid en reacties via welke manier dan ook.
Misschien is het je wel opgevallen dat vooral papa trouw op élke blog reageerde (wat bijna door kon gaan als eigen blog maar dat terzijde).
In één van de eerste reacties noemde hij het lied 'Ik zal er zijn' van Sela. Daar wil ik graag mee afsluiten: God wàs er elke dag bij, alle fijne momenten op stage, in Kaapstad, het Krugerpark, samen met Linda en Kylie en Hij heeft ons bewaard op alle wegen die we zijn gegaan. Hij was er ook op moeilijke momenten en heeft me kracht gegeven om dit alles te hendelen. God zal met me meegaan het vliegtuig in en dan hoop ik dat ik morgen rond de klok van twee mijn dierbaren met een grote glimlach kan begroeten!
Liefs en 'n drukkie, Astrid
De laatste dag in Pretoria is aangebroken en ik type deze afscheidsblog met een dubbel gevoel. Aan de ene kant kan ik niet wachten om iedereen weer te zien maar aan de andere kant wil ik stiekem heel graag blijven. Het avontuur waar ik zó lang naar uit heb gekeken is straks echt voorbij en dat maakt dat ik nu al jaloers ben op de studenten van volgend jaar..
Ik ben ontzettend van Zuid-Afrika gaan houden, het is zoveel mooier dan ik me voor kon stellen!
Van wit tot zwart, toeristisch Kaapstad tot township Venda, van Halleluja-kerk tot 'gewone' GKV, van het prachtigste vogeltje tot een huge olifant en niet te vergeten de verschillende basisscholen die we hebben bezocht. Een land vol met contrasten!
Daarnaast heb ik een leerzame stage gehad waar ik ontzettend van heb genoten maar waar ik natuurlijk een moeilijke tijd heb gehad. Ik hoop dat ik in mijn loopbaan in het onderwijs nooit meer zoiets hoef mee te maken maar óók hier heb ik van geleerd en schrijf mijn afsluitende essay zelfs over bipolaire stoornissen in het onderwijs.
Deze week hebben we afscheid genomen van Pretoria, lees: de laatste keer eten bij Wimpy (juist, daar komen die Afrikaanse kilo's vandaan..) laatste keer gesels met onze Afrikaanse vriendinnetjes, laatste keer bios, geluncht met Annewil (ik heb geprobeerd om alle groetjes door te geven en natuurlijk de knuffels van tannie Hanneke! ;) en shoppen in Menlyn - waar ik op de terugweg heel leuk ging spookrijden door aan de rechterkant van de weg te rijden, oeps! Gelukkig reed mijn tegenligger niet zo hard.
Ook zijn we weer even op stage geweest, ik kreeg nog een boekje van de kinderen waar ze allemaal iets liefs in hadden geschreven, dus tòch maar weer even naar het schoolplein waar de kinderen letterlijk op me afgestormd kwamen om drukkies te geven. Ik ga ze echt missen!
Van de collega's hebben we nu ook echt afscheid genomen, het is gebruikelijk om dit te doen met een drukkie in combinatie met een zoen op je mond, haha!
Tussen de drukte van de week door heb ik elk zonnestraaltje proberen mee te pikken, ik lag dus afgelopen dinsdag om 7.30 al in m'n bikini omdat ik elke ochtend super vroeg wakker werd - leuk hoor, dat Krugerpark, maar m'n slaapritme was helemaal van de kaart!
Met een lekker tintje ga ik dus terug naar Nederland, het zal vast wennen zijn om ineens in 25 graden kouder aan te komen.
Mama vroeg al welke winterjas ze mee moest nemen naar het vliegveld, gets!
Donderdag lag er een kaartje voor mij klaar! De eerste en gelijk de laatste denk ik, bedankt Jan & Jenny! De andere kaarten hangen waarschijnlijk nog ergens in de lucht of liggen ongesorteerd op het postkantoor.
De laatste souvenirs zijn gekocht en nu staan mijn koffers propvol klaar voor vertrek.
KofferS ja, we hebben namelijk het geluk dat we met EgyptAir vliegen en twee koffers van 23kg mee mogen nemen!
Vandaag neem ik afscheid van de zon en om 21.45 Afrikaanse tijd vliegen we naar Caïro waar we, na een tussenstop, vervolgens om 9.45 doorvliegen naar Brussel. Ik zie niet tegen de vlucht op en heb er eigenlijk wel zin in: foto's terugkijken, m'n geschreven reisdagboek teruglezen en (hopelijk!) lekker slapen.
In Brussel hopen we rond 14.00 aan te komen waar ik, nadat ik mijn koffers terugheb, eindelijk lieve Renske, m'n ouders, zussen en opa & Bea weer in de armen kan vliegen!
Heel erg bedankt voor alle meelevendheid en reacties via welke manier dan ook.
Misschien is het je wel opgevallen dat vooral papa trouw op élke blog reageerde (wat bijna door kon gaan als eigen blog maar dat terzijde).
In één van de eerste reacties noemde hij het lied 'Ik zal er zijn' van Sela. Daar wil ik graag mee afsluiten: God wàs er elke dag bij, alle fijne momenten op stage, in Kaapstad, het Krugerpark, samen met Linda en Kylie en Hij heeft ons bewaard op alle wegen die we zijn gegaan. Hij was er ook op moeilijke momenten en heeft me kracht gegeven om dit alles te hendelen. God zal met me meegaan het vliegtuig in en dan hoop ik dat ik morgen rond de klok van twee mijn dierbaren met een grote glimlach kan begroeten!
Liefs en 'n drukkie, Astrid
-
28 November 2014 - 11:45
Margreet:
Hoiiii, leuk om je verslag te lezen! Mooi ook het laatste stuk waarmee je je verhaal afsluit.
Geniet Vandaag van je ALLERLAATSTE dag in Suid Afrika. Voorlopig tenminste, ik denk dat je er vast nog wel eens naar terug wilt, maar dan eerst flink centjes gaan sparen -
28 November 2014 - 12:02
Alice:
Lieve Astrid, een hele goede reis terug, en welkom in het heus prettige Nederland :) -
28 November 2014 - 13:12
Mam:
Ha Astrid,
Raar idee he,dat je vanavond gaat vliegen en morgen weer thuis bent,
Wij vinden het heerlijk om je weer te zien en te knuffelen!
Nog een fijne dag in Pretoria en een heel goede reis toegewenst,
tot morgen(eeiindelijk)!!!
klotskusjes van oes allemoale
mama
-
28 November 2014 - 13:18
Jenny:
Hallo Astrid
Al je verhalen waren leuk om te lezen, we konden zo met je mee leven hoe het daar was. Prachtig .
Je zal bijna zin krijgen om zo'n reis te maken. GOEDE REIS naar het frisse Holland.(dat is ook heerlijk hoor winterweer )
Tot weer in Rouveen -
28 November 2014 - 13:30
Ellie Knol:
Jammer dat dit nou verby is, koester dit. Ek het jou gewaarsku dat SA 'n baie besonder land is né?! Ek is so bly julle het dit só geniet. Onthou net een ding, moeilike dinge in jou lewe bring jou nader aan God, vorm jou, en wees daarvoor dankbaar, hoe moeilik ook. Mooi dat jy jou lewe so in die hand van ons Hemelse Vader lê... Goeie reis! -
28 November 2014 - 13:51
Jojanneke:
Aaaah wat een mooi verhaal weer As! Een heleeeee goeie reis gewenst!! -
29 November 2014 - 10:35
Femmy Mijnheer:
Hoi Astrid, Ik zie je ouders en Kim net wegrijden om je weer op te halen. Fijn dat je het leuk gehad hebt en heel veel ervaringen op hebt kunnen doen. Voor straks welkom terug in de Elzenlaan (voor zover je nog in de Elzenlaan aanwezig bent :-) -
29 November 2014 - 21:12
Papa:
Lieve Astrid,
Wat een heerlijk moment dat wij op het scherm in de aankomst hal in Brussel konden lezen dat het vliegtuig veilig geland was. Wat een heerlijk uitzicht bij de automatische schuifdeuren die zich langzaam weer sloten maar waardoor ik nog net een glimp van jou op kon vangen. Wat een heerlijk moment om jou te omhelzen en elkaar een paar dikke zoenen te kunnen geven. Pa is trots op jou meid!
Wat een machtige levensles hebben jullie meegenomen in jullie bagage terug naar Nederland. Het leven wordt gevormd door vreugde en verdriet, en zo wordt jij ook gevormd. Je had niet kunnen bedenken hoe het allemaal zou gaan en hoe geweldig mooi het allemaal zou zijn. Wat een ervaring zijn jullie rijker geworden. Als ouders wil je de kinderen graag van alles meegeven. Nou Astrid, deze ervaring konden wij jou dus echt niet meegeven. Je hebt het ontvangen van de Schepper die dit alles heeft gemaakt. Wij zijn blij dat HIJ jou weer veilig in ons midden heeft gebracht. Lof zij de Heer! -
02 December 2014 - 10:00
Silvia:
Hee Astrid!
Vorig jaar ben ik zelf 3 maanden naar Zuid Afrika geweest en de afgelopen drie maanden heb ik met je verhalen weer mogen meegenieten. Wat schrijf je ontzettend leuk, ik vond het heerlijk om alles weer terug te lezen. Volgens mij heb je een bijzondere, heftige maar prachtige tijd gehad daar! Hopelijk lukt het wennen aan Nederland weer, succes ook met je LIO straks!
Groetjes Silvia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
