Ek geniet dit!
Door: Astrid Poolman
Blijf op de hoogte en volg Astrid
20 September 2014 | Zuid-Afrika, Pretoria
Van (onverwachts) lessen geven tot een bierfeest, van shoppen tot scholen bezoeken en van zonnen tot braaien: stil zit ik niet!
Vorige week heb ik (samen met Kylie) al aardig wat lessen gegeven, erg leuk om te doen. De meeste lessen waren vanwege ziekte onverwachts en dus was het even testen of ik de competentie flexibiliteit nog beheers, 'dit het heeltemal reg gekom' - jep, ik begin al in het Afrikaans te denken!
Die vrijdag was Linda op een etentje van haar stageschool en belde ze ons of we mee wilden naar een bierfeest, ik was super moe maar een feestje laat ik natuurlijk niet aan m'n neus voorbij gaan.
Zaterdag hebben we lekker uitgeslapen en daarna geshopt in Menlyn. Ook zijn we hier naar de bioscoop geweest wat maar R62 pp kostte, dit is nog geen €4.50! Voor herhaling vatbaar dus.
Zondag hebben we de vrijgemaakte kerk in Pretoria bezocht waar we welkom werden geheten. Het is lekker ons-kent-ons hier en dus vallen wij gelijk op als nieuwkomers: 'julle is seker die Nederlandse juffrouens?'
Maandag ging de wekker weer vroeg en hebben we een staatsschool bezocht. Dit is een openbare school maar de dag wordt wel op een christelijke manier geopend. We vroegen aan de man die ons rondleidde waarom dit is, hij zei dat ze op deze manier toch nog iets aan het geloof doen.
Ik ben blij dat op mijn stageschool God de hele dag centraal staat door het onderwijs wat er wordt gegeven en in het optreden als leerkracht. Want dat laatste ging er nogal anders aan toe: de leraar spreekt (schreeuwt) de kinderen aan met 'JY' wat blijkbaar al normaal is voor de kinderen want zij kijken er niet eens van op..
Het ging er ook raar aan toe in een van de vele kleuterklassen: doodse stilte, juffen voor de klas met handen in de zij en alle kinderen kleurden en knipten hetzelfde schaapje.
OGO-Truus zou 'definitief' kippenvel krijgen!
Dinsdag gelukkig weer in m'n eigen graad meegedraaid en 's middags hebben we Rik, Rebekka en Stephan (die na een week Krugerpark terug kwamen naar Ciara Lodge) verrast met ballonnen en taart, 's avonds gingen we lekker braaien.
Woensdag heb ik het Bijbelverhaal 'die seun wat weggeloop het' verteld. Dit Bijbelverhaal heb ik al eens in Nederland verteld tijdens de laatste les Afrikaans van juffrou Ellie.
Spesiaal vir juffrou Ellie: die juffrou wat die verhaal geheur het sê vir my dat die vertelling baie goed was en ek dit baie mooi met gevoel vertel het. Sy komplimenteer my met die mooi Afrikaans wat ek gebruik het. :)
Daarnaast zijn Kylie en ik begonnen met onze lessenserie over Nederland, dit doen we in mijn graad, de kinderen zijn erg gemotiveerd om te leren over Nederland. De hagelslag en pepernoten vielen goed in de smaak!
De volgende dag stond er weer een bezoekje op de planning, dit keer Primary school Nellie Swart: een school voor donkere kinderen. Anne Berthe ging met ons mee, zij heeft vier jaar terug ook stage gelopen in Pretoria en heeft toen haar verloofde ontmoet. Ze is net iets voor ons aangekomen in Zuid-Afrika en blijft drie maanden om hier onderwijservaring op te doen.
We waren de auto nog niet uit of ik werd al besprongen door kinderen die me een 'drukkie' gaven.
Ik ging eerst kijken in graad 1, dit is groep 3 in Nederland. De kinderen verzamelden in de rij en ze keken met grote ogen naar me, naast mij begon de juf te lachen: 'Did you hear what this girl said? Teacher, you've got beautiful eyes!' Blauwe ogen zien ze natuurlijk niet zo vaak daar! ;)
Na de pauze ging ik samen met Kylie naar graad 3, dit was een grote groep van 38 kinderen. We stonden er versteld van hoe braaf en stil de kinderen aan het werk waren. De juf van graad 3 vroeg aan de kinderen of ze een liedje wilden zingen, 'Dit is de dag' werd vol overtuiging in het Engels, Afrikaans en een taal die ik niet ken gezongen. Daarna hebben Kylie en ik 'm nog in het Nederlands gezongen natuurlijk. De rest van de les zongen de kinderen nog veel meer, ik kreeg het Sister-Act gevoel van al die zingende donkere kindjes en kon het niet laten om 'Oh happy day' in te zetten!
Na de pauze liepen we weer terug naar onze auto, ik heb toen dè oplossing gevonden voor blanke mensen met een minderwaardigheidscomplex: ga naar de Nellie Swart school! 'Teacher you look beautiful, teacher you look like a princess' en duizenden drukkies vliegen je om de oren, echt ongelooflijk!
Alsof we nog niet genoeg indrukken hadden gehad deze week hebben we gisteren wederom een school bezocht, dit keer gingen we naar Eduplex: een school voor slechthorende kinderen.
Ik had van tevoren het beeld van een klas met allemaal dove kinderen en een juf die in gebarentaal les geeft. Dat dit beeld niet klopte bleek al snel, slechts een klein deel van de kinderen is doof maar zij kunnen door bijvoorbeeld een implantaat in hun oor heel goed mee komen in de les.
De leraren praten met behulp van een headset zodat alle kinderen, waar ze ook zitten, de leraar op hetzelfde geluidsniveau kunnen horen.
Het is echt bijzonder om te zien dat dove kinderen de aandacht krijgen die ze nodig zijn door bijvoorbeeld pre-teaching wat we ook in Nederland kennen. Daarnaast is het onderwijsconcept echt goed. Logisch dus dat ouders van 'normale' kinderen er voor kiezen om hun kind naar deze school te sturen. Dit is wel erg duur omdat het een 'privaatskool' is en er niks vanuit de staat betaald wordt.
En nu? Nu ben ik aan het genieten van m'n weekend! We zijn vandaag naar Hartebeespoort Dam geweest, hier kreeg ik echt weer het Afrika-gevoel.
Als we de koopmannen en -vrouwen op de markt moesten geloven zijn we 'special friends from Europe' en zouden we overal een 'special price' krijgen. We vielen natuurlijk ook helemaal niet op met onze blanke huid en korte broekjes..
Vanavond zijn we voor het eerst uit eten geweest, ik bestelde een biertje, de ober kwam heel lief met een glas aan zetten maar die heb ik afgewimpeld: 'no thanks, it's already in a glas' om papa's woorden maar even te gebruiken, haha!
Zoals je leest vermaak ik me prima en mis ik eigenlijk nog niks, natuurlijk zou het fijn zijn als zusje Kim ook even mee kon naar de donkere kindjes, of als ik Renske een dikke knuffel zou kunnen geven, of als ik eventjes de sjaars van Vita Varius kon ontmoeten maar van heimwee is geen sprake en Skype is een geweldige uitvinding!
We hebben het erg leuk met z'n drieën en ik ben echt blij met Linda en Kylie als reisgenootjes! :)
Lekker naweek julle!
Oja, van mama hoorde ik dat er mensen waren die mijn adres wilden weten. Post krijgen is natuurlijk super maar op het moment wordt er gestaakt en komt de post dus lang niet altijd aan.
Niet geschoten is altijd mis dus bij deze:
Ciara Lodge - t.a.v. Astrid Poolman
887, Louis Trichardt Street
0084, Rietfontein, Pretoria
South-Africa
Vorige week heb ik (samen met Kylie) al aardig wat lessen gegeven, erg leuk om te doen. De meeste lessen waren vanwege ziekte onverwachts en dus was het even testen of ik de competentie flexibiliteit nog beheers, 'dit het heeltemal reg gekom' - jep, ik begin al in het Afrikaans te denken!
Die vrijdag was Linda op een etentje van haar stageschool en belde ze ons of we mee wilden naar een bierfeest, ik was super moe maar een feestje laat ik natuurlijk niet aan m'n neus voorbij gaan.
Zaterdag hebben we lekker uitgeslapen en daarna geshopt in Menlyn. Ook zijn we hier naar de bioscoop geweest wat maar R62 pp kostte, dit is nog geen €4.50! Voor herhaling vatbaar dus.
Zondag hebben we de vrijgemaakte kerk in Pretoria bezocht waar we welkom werden geheten. Het is lekker ons-kent-ons hier en dus vallen wij gelijk op als nieuwkomers: 'julle is seker die Nederlandse juffrouens?'
Maandag ging de wekker weer vroeg en hebben we een staatsschool bezocht. Dit is een openbare school maar de dag wordt wel op een christelijke manier geopend. We vroegen aan de man die ons rondleidde waarom dit is, hij zei dat ze op deze manier toch nog iets aan het geloof doen.
Ik ben blij dat op mijn stageschool God de hele dag centraal staat door het onderwijs wat er wordt gegeven en in het optreden als leerkracht. Want dat laatste ging er nogal anders aan toe: de leraar spreekt (schreeuwt) de kinderen aan met 'JY' wat blijkbaar al normaal is voor de kinderen want zij kijken er niet eens van op..
Het ging er ook raar aan toe in een van de vele kleuterklassen: doodse stilte, juffen voor de klas met handen in de zij en alle kinderen kleurden en knipten hetzelfde schaapje.
OGO-Truus zou 'definitief' kippenvel krijgen!
Dinsdag gelukkig weer in m'n eigen graad meegedraaid en 's middags hebben we Rik, Rebekka en Stephan (die na een week Krugerpark terug kwamen naar Ciara Lodge) verrast met ballonnen en taart, 's avonds gingen we lekker braaien.
Woensdag heb ik het Bijbelverhaal 'die seun wat weggeloop het' verteld. Dit Bijbelverhaal heb ik al eens in Nederland verteld tijdens de laatste les Afrikaans van juffrou Ellie.
Spesiaal vir juffrou Ellie: die juffrou wat die verhaal geheur het sê vir my dat die vertelling baie goed was en ek dit baie mooi met gevoel vertel het. Sy komplimenteer my met die mooi Afrikaans wat ek gebruik het. :)
Daarnaast zijn Kylie en ik begonnen met onze lessenserie over Nederland, dit doen we in mijn graad, de kinderen zijn erg gemotiveerd om te leren over Nederland. De hagelslag en pepernoten vielen goed in de smaak!
De volgende dag stond er weer een bezoekje op de planning, dit keer Primary school Nellie Swart: een school voor donkere kinderen. Anne Berthe ging met ons mee, zij heeft vier jaar terug ook stage gelopen in Pretoria en heeft toen haar verloofde ontmoet. Ze is net iets voor ons aangekomen in Zuid-Afrika en blijft drie maanden om hier onderwijservaring op te doen.
We waren de auto nog niet uit of ik werd al besprongen door kinderen die me een 'drukkie' gaven.
Ik ging eerst kijken in graad 1, dit is groep 3 in Nederland. De kinderen verzamelden in de rij en ze keken met grote ogen naar me, naast mij begon de juf te lachen: 'Did you hear what this girl said? Teacher, you've got beautiful eyes!' Blauwe ogen zien ze natuurlijk niet zo vaak daar! ;)
Na de pauze ging ik samen met Kylie naar graad 3, dit was een grote groep van 38 kinderen. We stonden er versteld van hoe braaf en stil de kinderen aan het werk waren. De juf van graad 3 vroeg aan de kinderen of ze een liedje wilden zingen, 'Dit is de dag' werd vol overtuiging in het Engels, Afrikaans en een taal die ik niet ken gezongen. Daarna hebben Kylie en ik 'm nog in het Nederlands gezongen natuurlijk. De rest van de les zongen de kinderen nog veel meer, ik kreeg het Sister-Act gevoel van al die zingende donkere kindjes en kon het niet laten om 'Oh happy day' in te zetten!
Na de pauze liepen we weer terug naar onze auto, ik heb toen dè oplossing gevonden voor blanke mensen met een minderwaardigheidscomplex: ga naar de Nellie Swart school! 'Teacher you look beautiful, teacher you look like a princess' en duizenden drukkies vliegen je om de oren, echt ongelooflijk!
Alsof we nog niet genoeg indrukken hadden gehad deze week hebben we gisteren wederom een school bezocht, dit keer gingen we naar Eduplex: een school voor slechthorende kinderen.
Ik had van tevoren het beeld van een klas met allemaal dove kinderen en een juf die in gebarentaal les geeft. Dat dit beeld niet klopte bleek al snel, slechts een klein deel van de kinderen is doof maar zij kunnen door bijvoorbeeld een implantaat in hun oor heel goed mee komen in de les.
De leraren praten met behulp van een headset zodat alle kinderen, waar ze ook zitten, de leraar op hetzelfde geluidsniveau kunnen horen.
Het is echt bijzonder om te zien dat dove kinderen de aandacht krijgen die ze nodig zijn door bijvoorbeeld pre-teaching wat we ook in Nederland kennen. Daarnaast is het onderwijsconcept echt goed. Logisch dus dat ouders van 'normale' kinderen er voor kiezen om hun kind naar deze school te sturen. Dit is wel erg duur omdat het een 'privaatskool' is en er niks vanuit de staat betaald wordt.
En nu? Nu ben ik aan het genieten van m'n weekend! We zijn vandaag naar Hartebeespoort Dam geweest, hier kreeg ik echt weer het Afrika-gevoel.
Als we de koopmannen en -vrouwen op de markt moesten geloven zijn we 'special friends from Europe' en zouden we overal een 'special price' krijgen. We vielen natuurlijk ook helemaal niet op met onze blanke huid en korte broekjes..
Vanavond zijn we voor het eerst uit eten geweest, ik bestelde een biertje, de ober kwam heel lief met een glas aan zetten maar die heb ik afgewimpeld: 'no thanks, it's already in a glas' om papa's woorden maar even te gebruiken, haha!
Zoals je leest vermaak ik me prima en mis ik eigenlijk nog niks, natuurlijk zou het fijn zijn als zusje Kim ook even mee kon naar de donkere kindjes, of als ik Renske een dikke knuffel zou kunnen geven, of als ik eventjes de sjaars van Vita Varius kon ontmoeten maar van heimwee is geen sprake en Skype is een geweldige uitvinding!
We hebben het erg leuk met z'n drieën en ik ben echt blij met Linda en Kylie als reisgenootjes! :)
Lekker naweek julle!
Oja, van mama hoorde ik dat er mensen waren die mijn adres wilden weten. Post krijgen is natuurlijk super maar op het moment wordt er gestaakt en komt de post dus lang niet altijd aan.
Niet geschoten is altijd mis dus bij deze:
Ciara Lodge - t.a.v. Astrid Poolman
887, Louis Trichardt Street
0084, Rietfontein, Pretoria
South-Africa
-
20 September 2014 - 20:47
Kim:
Nou ik mis jou wel heeel erg hoor! Maar veel plezier daar!:D -
21 September 2014 - 18:20
Papa:
Wat een heerlijk verhaal Astrid. Ik zit echt te genieten wanneer ik jou belevenissen lees. Het enthousiasme komt mij in alle regels tegemoet. Ik zou zo een dag mee willen draaien, lekker zittend op een stoel ergens achter in de klas. En dan heb ik het nog niet over de prachtige natuur en de foto's die jij verstuurd hebt. Echt puur natuur, wat een wonderlijk mooie schepping.
Kim liet mij de zingende Afrikaanse kinderen zien via jou App. Zij wordt hier ter plaatste helemaal jaloers bij het zien van een klas vol van die kinderen. Zij zou zomaar het vliegtuig in stappen voor een bezoekje. Het verhaal printen wij even uit en dan gaat het ook weer naar Oma en de jongens "an Diek". Hier verder alles in orde, het is nog steeds lekker weer. Groeten daar aan je reisgenoten en aan Annewil & Iwan.
Ik zeg: Veule wille en tut een neeje keer. Kus van paps! -
21 September 2014 - 19:56
Opa En Bea:
Jouw verhalen lezen we met veel plezier; je schrijft leuk. We hebben het gevoel, dat we er bij zijn.
We zien de kinderen met open ogen naar die juf met blauwe ogen en het blonde haar kijken.
Wat een bewondering!
Fijn, dat je jouw werk daar met plezier mag doen en dat je de kinderen van de Here Jezus mag vertellen.
Met de bewoners van Goudenregenstraat 26 is alles goed.
Astrid, een lieve groet en tot mails. -
22 September 2014 - 11:22
Renske:
Lieeeeeve As!
Goed verhaal, lekker lang.
Fijn tijdens een college jeugdcultuur...
Op mijn aftelkalender zie ik dat er al 3 week afgestickerd zijn!
Fijne week schat!
Xxxxxxxxxxxx
-
22 September 2014 - 21:38
RekenRuud Houweling:
Beste Astrid en andere twee,
Wat leuk om je ervaringen te lezen. Wat maken jullie veel mee. Tussen de regels lees ik een stuk dankbaarheid, dat je in Nederland christelijk onderwijs mag krijgen (VIAA) en geven (op je stagescholen). Wat zijn we bevoorrecht zeg!
Maar mooi dat jullie in Z.A kunnen laten zien dat je ook anders les kunt geven. Laat maar zien dat het echt leuk een leerzaam is om zonder geschreeuw enz. toch leerstof over te brengen.
Zorg je wel dat je niet teveel verandert.
Geniet ervan en veel (leer)plezier!
Hartelijke groeten van RekenRuud.
P.s. Nog leuke dingen op gebied van rekenen beleefd?? -
23 September 2014 - 23:33
Elkie:
Niceee Assie!!
Goed om dit te lezen.
Blijven genieten :)
En lekker rekenlessen geven zie ik hierboven haha. Succes Chick! -
26 September 2014 - 15:01
Ruud Houweling:
het is een geweldig verslag dat we mogen lezen. Zelfs mijn vrouw die jou niet kent geniet enorm van je verhalen. Wat een ervaring om zo'n stage te mogen doen. Veel plezier met z'n drieën en leer maar veel.
Wij zijn intussen als VIAA als best opleiding van specialistische hogeschool door Elsevier. Wat een zegen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
